Josef Rötzer jest twórcą jednej z kilku naturalnych metod rozpoznawania płodności. Metoda ta nazywana jest od jego nazwiska „metodą Rötzera”.
Naturalne metody rozpoznawania płodności (często nazywane też naturalnym planowaniem rodziny lub naturalną regulacją poczęć) pozwalają poznać procesy zachodzące w ciele kobiety i zaobserwować zmiany w cyklu miesiączkowym, związane z płodnością. Zwykle podkreśla się dwie sytuacje, w których warto stosować takie metody: starania o dziecko oraz uniknie poczęcia dziecka. Ja promuję i polecam stosowanie obserwacji cyklu również w innych sytuacjach, nie tylko w związku z potrzebą rozpoznawania płodności. O moim podejściu do tego tematu możesz więcej poczytać w artykule, w którym opisuję czym ja się tak właściwie zajmuję.
W tym artykule chciałabym się jednak skupić na profesorze Rötzerze i jego dokonaniach.
Kim był Josef Rötzer?
Josef Rötzer (1920-2010) był austriackim lekarzem. Znany jest przede wszystkim jako twórca naturalnej metody regulacji poczęć, zwanej metodą Rötzera.
Podczas studiów medycznych (które rozpoczął w czasie II Wojny Światowej) odbywał praktyki w szpitalu dla pacjentów z uszkodzeniami mózgu, pełnił służbę w szpitalu w Vöcklabruck (tam poznał swoją przyszłą żonę Margaret), a także pracował w szpitalu polowym w Padwie, gdzie bardzo angażował się w pomoc innym. Po studiach pracował jako lekarz epidemiolog.
Od 1951 r. rozwijał widzę w zakresie naturalnych metod rozpoznawania płodności. Wstępną teorię ogłosił w połowie lat 60., a po 28 latach badań, w 1979 r., ostatecznie sformułował swoją metodę i jest uważany za twórcę pierwszej metody objawowo-termicznej.
Skąd zainteresowanie naturalnymi metodami rozpoznawania płodności?
Rötzer podczas studiów medycznych nie zetknął się z naturalnymi metodami rozpoznawania płodności. Po raz pierwszy usłyszał o naturalnej regulacji poczęć w marcu 1951 r. podczas Wiedeńskich Targów Wiosennych. Zareklamowano tam wtedy termometr dla kobiet, który miał pomóc w naturalnym planowaniu rodziny. Na górze ulotki dołączonej do termometru widniał napis „Kontrola urodzeń również dozwolona przez Kościół”, a sama ulotka opisywała warunki wykonywania porannego pomiaru temperatury. Oprócz tego zawarta była również informacja, że kobieta w pierwszej fazie cyklu ma niższy poziom temperatur, a później od momentu owulacji temperatury utrzymują się na wyższym poziomie.
Rötzera bardzo zainteresował ten temat, więc poprosił swoją żonę, żeby zwykłym termometrem rtęciowym mierzyła temperaturę zaraz po obudzeniu. Dzięki dokładnym obserwacjom żony, profesor dowiedział się o występowaniu również innych charakterystycznych objawów w czasie okołoowulacyjnym. W tych dniach w przedsionku pochwy pojawiał się charakterystyczny śluz, a czasem również jedno- lub kilkudniowy ból w podbrzuszu.
To zachęciło Rötzera do dalszych poszukiwań i badań.
Dalsze badania, rozpowszechnianie metody, INER
W 1965 r. ukazał się pierwszy podręcznik Rötzera o naturalnym planowaniu rodziny Kinderzahl und Liebesehe. Przełomem okazał się udział w spotkaniu w Waszyngtonie w 1973 r. Spotkanie to było zorganizowane przez fundację zajmującą się problematyką małżeństwa i planowania rodziny The HumanLife Foundation. Udział w tym spotkaniu zapoczątkował serię zaproszeń do współpracy z zagranicznymi placówkami. W kolejnych latach prowadził gościnne wykłady i szkolenia w wielu miejscach w kraju i na świecie (Niemcy, USA, Nowa Zelandia, Australia, Japonia, Tajwan).
W 1986 r. Rötzer założył Instytut Naturalnej Regulacji Poczęć (niemiecki skrót INER), ponieważ wzrosło zapotrzebowanie na profesjonalne szkolenia przez nauczycieli metody. W Polsce od 1993 r. istnieje stowarzyszenie INER – Instytut Naturalnego Planowania Rodziny według metody prof. dr med. J. Rötzera.
Moje członkostwo w stowarzyszeniu INER
Jestem członkinią INER-u od 2016 r. Wtedy uczestniczyłam w szkoleniu nauczycielskim i po zdaniu egzaminu otrzymałam dyplom nauczyciela metody Rötzera. W 2018 r. wzięłam udział w zjeździe członków stowarzyszenia i poznałam osobiście Elisabeth Rötzer (córkę Josefa Rötzera), która od 1974 r. wspierała ojca w rozwoju metody.
